Θ. Τζήμερος – Δημιουργία, ξανά: πολλά κεράσια, μικρό καλάθι

«Ημουν πάνω σε ένα λόφο
και είδα το παλιό να πλησιάζει,
μα ερχόταν σαν νέο
Σερνόταν πάνω σε καινούρια δεκανίκια
που κανένας δεν είχε ξαναδεί
και βρωμούσε νέες μυρουδιές σαπίλας»
(Μπ. Μπρεχτ)

Μένω έκθαμβος μπροστά στην ευκολία με την οποία οι πολίτες σπεύδουν να «αγκαλιάσουν» καινοφανείς πολιτικές δυνάμεις στις οποίες το μιντιακό σύστημα (το ίδιο που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο) αίφνης αναγνωρίζει εκστατικό «νέα πρόσωπα», «φρέσκιες ιδέες», «αδιάφθορους ανθρώπους», «σοβαρό πολιτικό λόγο» και λοιπά εξόχως όμορφα και δημοκρατικά.

Μια τέτοια περίπτωση που κίνησε το ενδιαφέρον μου -τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά- είναι το κόμμα «Δημιουργία, ξανά!» του Θ. Τζήμερου. Μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες από την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος, και μετά από ταχύρρυθμη υπερεντατική προβολή π.χ. από τον ΣΚΑΙ (όπου μέρα παρα μέρα φιλοξενείτο ο κ.Τζήμερος και το κόμμα του), έφτασε να έχει αποκτήσει ήδη (πέρα από το σεβαστό εκλογικό ποσοστό του 2,15%) τη φήμη ενός σύγχρονου, δημιουργικού και με στιβαρό πολιτικό λόγο πολιτικού σχηματισμού.

Επειδή λοιπόν, πέρα από